Crosley CRSH268MS2 Bedienungsanleitung Seite 11

  • Herunterladen
  • Zu meinen Handbüchern hinzufügen
  • Drucken
  • Seite
    / 90
  • Inhaltsverzeichnis
  • LESEZEICHEN
  • Bewertet. / 5. Basierend auf Kundenbewertungen
Seitenansicht 10
xi
SAMENVATTING
Clostridium difficile werd voor het eerst als een potentiële maagzuurbestendige,
sporevormende pathogeen herkend in 1978. Nu wordt het gezien als een sterk opkomende
antibioticaresistente pathogeen die ziektes kan veroorzaken in mensen en dieren. C. difficile
infecties zijn het gevolg van een sterke bacteriële toxineproductie en zijn doorgaans, maar
niet altijd geassocieerd met eerder gebruik van antibiotica. Breedspectrumantibiotica doden
een hele range aan bacteriën af, wat leidt tot een verstoring van de normale darmflora.
Hierdoor kan C. difficile overheersen in de darm en leiden tot verschillende aandoeningen
zoals antibiotica geassocieerde diarree en pseudomembraan colitis.
In de laatste jaren werd er een wereldwijde toename in het aantal en de ernst van C. difficile
infecties waargenomen. Daarnaast werd een verminderde efficiëntie van antibiotica tegen C.
difficile opgemerkt. Gezien de grote kost die C. difficile met zich meebrengt, naar schatting 3
miljard euro in de Europese Unie per jaar, dient er naar een betere oplossing gezocht te
worden voor de huidige antibioticabehandeling met metronidazol en vancomycine.
Antimicrobiële componenten die een nauwspectrumactiviteit vertonen tegen C. difficile
stammen en andere niet-pathogene darmbacteriën onaangetast laten, kunnen een oplossing
bieden.
Voorafgaand onderzoek aan de vakgroep Pathologie, Bacteriologie en Pluimveeziekten
(Faculteit Diergeneeskunde, Ugent) toonde reeds aan dat een bepaalde Bacillus
amyloliquefaciens en Clostridium perfringens duidelijke antimicrobiële activiteit tegen C.
difficile bezitten. In dit project wordt getracht componenten verantwoordelijk voor deze
antimicrobiële activiteit te karakteriseren, op te zuiveren en identificeren. Vervolgens wordt
de selectiviteit van de componenten tegen andere niet-pathogene bacteriën van de
darmflora nagegaan. De aanwezigheid van C. difficile toxinegenen, verantwoordelijk voor de
virulentie van de kiem, wordt eveneens bestudeerd bij verschillende C. difficile stammen. Als
blijkt dat deze componenten een sterke antimicrobiële activiteit vertonen tegen C. difficile,
ze niet cytotoxisch zijn en weinig niet-pathogene darmbacteriën doden, kunnen ze mogelijks
als behandeling voor C. difficile infecties gebruikt worden.
Seitenansicht 10
1 2 ... 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 ... 89 90

Kommentare zu diesen Handbüchern

Keine Kommentare