Crosley CRSH268MS2 Bedienungsanleitung Seite 15

  • Herunterladen
  • Zu meinen Handbüchern hinzufügen
  • Drucken
  • Seite
    / 90
  • Inhaltsverzeichnis
  • LESEZEICHEN
  • Bewertet. / 5. Basierend auf Kundenbewertungen
Seitenansicht 14
1. Inleiding
3
1.2 CLOSTRIDIUM DIFFICILE INFECTIES
1.2.1 DEFINITIE
Een C. difficile infectie, of Clostridium difficile geassocieerde ziekte (C. difficile associated
disease; CDAD), is de gemeenschappelijke naam voor alle aandoeningen die veroorzaakt
worden door Clostridium difficile. Voorbeelden van C. difficile infecties (CDI’s) zijn C. difficile
geassocieerde diarree en pseudomembraan colitis (PMC), een ontsteking aan de dikke darm
die dodelijk kan zijn (Figuur 1.2).
Figuur 1.2 Darmbiopt van patiënt geïdentificeerd
met pseudomembraan colitis. Links is een
microscopisch beeld van pseudomembraan colitis
veroorzaakt door C. difficile weergegeven
(lichtmicroscoop, haematoxyline-eosine kleuring).
De lokale inflammatoire effecten van C. difficile
infecties resulteren in de vorming van
vulkaanachtige wonden. Het pseudomembraan
bestaat uit dode intestinale cellen, leukocyten en
mucus waarin overmatige groei van micro-
organismen plaatsvindt (Encyclopedie, 2014).
1.2.2 SYMPTOMEN
In 1978 werd C. difficile geïdentificeerd als de oorzaak van pseudomembraan colitis in
patiënten na behandeling met het breedspectrumantibioticum clindamycine (Bartlett et al.,
1978). Hierna werden er meerdere symptomen gekoppeld aan de kolonisatie van C. difficile.
Deze ziektesymptomen kunnen variëren van milde diarree tot een ernstige vorm van
pseudomembraan colitis en toxisch megacolon met colon perforatie, peritonitis, en zelfs de
dood tot gevolg (Brazier, 1998).
De meest voorkomende symptomen van CDI’s zijn milde tot ernstige diarree. Bij ernstigere
infecties krijgen patiënten zware diarree, buikpijn en kunnen ze last hebben van koorts,
uitdroging, anorexia en een onbehagelijk of misselijk gevoel. Er kan tevens al een aanleiding
naar pseudomembraan colitis optreden. In dat geval zijn de symptomen ernstiger (Kelly et
al., 1994). De ziekte kan levensbedreigend worden als het darmweefsel sterk beschadigd
wordt. Dan neemt de diarree af t.g.v. een verzwakte darmspierwerking en verwijdt de dikke
darm (Sayedy et al., 2010). Deze aandoening staat gekend als toxisch megacolon (Kelly et al.,
1994). Hoewel het toxisch megacolon slechts voorkomt bij 0,3 4% van patiënten met CDI is
het erg fataal, met name bij 38 tot 80% van de patiënten met CDI (Sayedy et al., 2010).
1.2.3 PREDISPONERENDE FACTOREN
De drie belangrijkste predisponerende factoren voor CDI zijn antibioticumgebruik, ouderdom
en hospitalisatie (Bartlett et al., 2008). Secundaire redenen voor het ontwikkelen van CDI’s
zijn een slechte voeding, vitamine D deficiëntie, de ziekte van Crohn, prikkelbare
Seitenansicht 14
1 2 ... 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 ... 89 90

Kommentare zu diesen Handbüchern

Keine Kommentare